Paarden maken geen onderscheid tussen mens en dier. Dus wanneer ze samen zijn met een mens, reageren ze vanuit hun natuur op de spanning of de last die dit "kudde lid" met zich meedraagt. Ze gaan meteen proberen dit zwakke lid te helpen zodat ze weer, indien nodig,  samen kunnen vluchten bij gevaar. 

Aan de manier waarop het paard dit aangeeft kan ik als systemisch paardencoach suggesties doen over wat er misschien speelt. Het contact met paarden lijkt bij mensen het vermogen te activeren zich opnieuw te verbinden met informatie die is 'weggestopt' in het onderbewuste van de mens.

Deze informatie kan van generaties terug zijn.